Zaskarżenie Uchwały RM w sprawie zabudowy boiska

[j.kalinowska@vp.pl]

Jolanta Kalinowska Gdynia, dnia 23.12.2004
Radna Miasta Gdyni



Wojewoda Pomorski
Sz.P. Cezary Dąbrowski
Gdańsk


Na podstawie Ustawy o samorządzie terytorialnym zaskarżam Uchwałę Nr XXV/586/04 Rady Miasta Gdyni w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części dzielnicy Karwiny w Gdyni, rejon ulic Makuszyńskiego i Porazińskiej.

Uzasadnienie.
Podjęta uchwała jest sprzeczna z Rozporządzeniem Nr 11/98 Wojewody Gdańskiego z dnia 3.09.1998 zmieniające rozporządzenie nr 5/94 z dnia 8.11.1994 w sprawie wyznaczania obszarów chronionych krajobrazu, określenia granic parków krajobrazowych i wyznaczania wokół nich otulin oraz wprowadzania obowiązkowych w nich zakazów i ograniczeń. Pkt. 9 Rozporządzenia ogranicza zmiany przeznaczania gruntów leśnych na inne cele z wyjątkiem przypadków koniecznych do realizacji inwestycji poprawiających stan środowiska oraz rozbudowy istniejących dróg. Ponadto na obszarach otulin parków krajobrazowych wprowadzono zakazy, ograniczenia i obowiązki. Pkt. 1 zabrania lokalizowania i budowy obiektów pogarszających stan środowiska parku. Pkt. 3 wskazuje, że właściwe organy administracji publicznej powinny dążyć do ograniczenia przeznaczenia gruntów leśnych na cele nieleśne.

Uchwała sprzeczna jest ze studium, które jest wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych (art. 9 ust. 4 Ustawy z dnia 27.03.2003 o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym).
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gdyni uchwalone Uchwałą Nr XIII/483/99 Rady Miasta Gdyni z dnia 27. 10. 1999 r przeznacza obszar objęty planem pod parki leśne. W studium zakłada się przekształcenie istniejących lasów, które mają charakter lasów ochronnych w parki leśne, przystosowane do pełnienia funkcji wypoczynkowej. Na obszarze lasów wchodzących w skład Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego zagospodarowanie musi być zgodne z jego funkcją ochronną (str. 68 Studium). Las Karwiny wymieniono jako jeden z wiodących elementów przestrzeni o funkcjach wypoczynkowych lub predystyponowanych do zagospodarowania przestrzennego (str. 69 Studium). Wskazano również jako teren zieleni urządzonej (str. 70 Studium) "Parki leśne - powinny być tworzone na terenach lasów sąsiadujących z osiedlami mieszkaniowymi Karwiny oraz w sąsiedztwie Karwin. Zagospodarowanie strefy obrzeżnej lasów (wyznaczanie i utwardzanie ścieżek, wprowadzenie elementów małej architektury) jest szczególnie pożądane z uwagi na postępującą dewastację lasów przez mieszkańców osiedli sąsiadujących z lasami" (str. 70 Studium). Wskazano również, że Karwiny to wyczerpanie chłonności terenów mieszkaniowych (str. 55 Studium). Dlatego też nastąpi wzbogacenie istniejących struktur mieszkaniowych zabudowanych w technologii "wielkiej płyty" programem usług: rekreacji, kultury, sportu, zdrowia, zieleni itp. celem zrekompensowania mieszkańcom dyskomfortu wynikającego z niekorzystnych warunków mieszkaniowych (str 56 Studium).

Radnych Miasta Gdyni wprowadzono w błąd przedstawiając mylne uzasadnienie do Uchwały. 26 maja 1999 r śp. Maciej Brzeski podczas sesji powiedział: "teren stanowi własność Spółdzielni "Za Falochronem", na którym spółdzielnia wybudowała budynki mieszkalne. Spółdzielnia wystąpiła o sporzadzenie planu. Projekt jest finansowany ze środków budżetowych".
Dowód: protokół VIII sesji Rady Miasta Gdyni z dnia 26. 05. 1999 r.
Nie wskazano z nazwy wszystkich właścicieli gruntów, nie przedstawiono dokładnej mapki w rozbiciu na działki, które przeznaczone zostały do opracowania Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejon jw. Spółdzielnia "Za Falochronem" wystąpiła o zagospodarowanie posesji przy Makuszyńskiego 50-52-54 na budownictwo mieszkaniowe wielorodzinne na bazie niedokończonego budynku na usługi zdrowotne.
Przystąpiono do sporządzenia miejscowego planu. 15.03.2001 mieszkańcy otrzymują informację że działka jest własnością Parafii Katolickiej p.w. Św. Wawrzyńca. Parafia otrzymała teren orzeczeniem Komisji Majątkowej 30.10.1995. Wpis do Księgi 4.03.1996. Mieszkańcy użytkują teren od 1983 r a od 1994 płacili za dzierżawę terenu do kasy miejskiej. Urządzili tam teren rekreacji, boiska itd. Działka wchodziła w skład obszaru objętego jako teren projektowanego parku leśnego o funkcji zieleni ochronnej Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego i funkcji rekreacyjnej K 7 ZL. Wojewoda Pomorski poinformował, że w kwietniu 2001 Rada Miasta Gdyni przedłożyła do uzgodnienia projekt planu. Wojewoda poinformował 26. 09. 2002 w swoim piśmie, że "W dostarczonych materiałach nie zawarto informacji o dotychczasowym przeznaczeniu obszaru opracowania pod funkcję terenu zieleni (parku leśnego)."
Zachodzi domniemanie, że Parafia uzyskała zapewnienie od władz miasta Gdyni, że przekwalifikuje teren rekreacyjny pod budownictwo mieszkaniowe, dlatego też sprzedano udziały firmie developerskiej już w marcu 2001. Przekształcenie terenu nastąpiło w dniu 24. 11.2004.
Plan zagospodarowania tego rejonu uzyskał dnia 18.04.2001 negatywną opinię przez Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa UM w Gdyni.

3. 10. 2001 zdjęto z porządku obrad sesji Rady Miasta przygotowane zmiany w planie zagospodarowania zmnieniające treść mapy określające granice obszaru opracowania ze względu na 2 negatywne stanowiska Wydziału Ochrony Środowiska i Rolnictwa UM w Gdyni oraz Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody uznając pozostawienie półenklawy leśnej jako wolnej od zabudowy. Kuria wniosła protest, który zmienił decyzję Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody.
Skutki prawne uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu uregulowane zostały w art. 33-38. Zgodnie z art 36 ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ksztatują wraz z innymi przepisami prawa, sposób wykonywania własności nieruchomosci. Przepis ten należy interpretować z art. 140 k.c., który określa, że właściciel wykonuje swoje uprawnienia do korzystania z rzeczy w granicach, które wyznaczają ustawy, zasady współżycia społecznego i cel społeczno gospodarczy swego prawa. Ustawa o zagospodarowaniu przestrzennym przepisem art. 36 wprowadziła ograniczenie o sposobie wykonywania prawa własności i stanowi odstępstwo od generalnej zasady swobodnego korzystania z rzeczy, o której mowa w art. 140 k.c.
Zatwierdzony plan nie jest realizacją potrzeb społecznych mieszkańców tego terenu co uzasadniłam wyżej. Przewodniczący Rady Miasta Gdyni Stanisław Szwabski na łamach dzielnicowej gazety "Życie Karwin" nr 5 z 2004 roku stwierdził, że: " Zabudowanie tego terenu jest złym pomysłem i jeśli rada miasta będzie głosowała, czy zatwierdzić projekt planu zagospodarowania przestrzennego, który sankcjonowaby takie rozwiązanie, ja będę na pewno na nie".
Mecenas Stempski broniąc racji Kościoła na łamach "Głosu Wybrzeża" dnia 15. 02. 2003 przyznał, że teren Karwin III to teren rekreacyjny.
Uchwałę podjęto wbrew stanowiskom Spółdzielni Mieszkaniowej "Karwiny" oraz Rady Dzielnicy Karwiny, które to reprezentowały społeczność lokalną w sporze.
Art. 14 Ustawy z dnia 27 marca 2003 o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ust. 1 określa cel ustalenia przeznaczenia terenów, w tym dla inwestycji celu publicznego nie zaś dla potrzeb inwestora.
Art. 14 ust 5 wskazuje, że przed podjęciem uchwały prezydent miasta wykonuje analizy dotyczące zasadności przystąpienia do sporządzenia planu i stopnia zgodności przewidywanych rozwiązań z ustaleniami studium. Analizy nie przedstawiono a stopień niezgodności z ustaleniami studium wykazam wyżej.
Art. 15 ust. 1 również wskazuje, że prezydent miasta sporządza projekt planu miejscowego zgodnie z zapisami studium oraz przepisami odrębnymi, odnoszącymi się do obszaru objętego planem.
Zgodnie z art 20 ust. 1 miejscowy plan uchwala rada gminy, po stwierdzeniu jego zgodności z ustaleniamu studnium. Również tego obowiązku nie dopełniono. Nie określono ponadto zasad finansowania inwestycji z zakresu infrastruktury technicznej.

W związku z naruszenieniem prawa, które miało chronić żywotne interesy społeczności lokalnej zaskarżenie jest zasadne i moralnie słuszne.


Jolanta Kalinowska