portal osiedli, dzielnic i miast

Gdynia Babie Do³y - Forum

Pogaduchy z s±siadami - bez wychodzenia z domu!
Primary Navigation


FAQFAQ    SzukajSzukaj    ProfilProfil    Zaloguj siê, by sprawdziæ wiadomo¶ciZaloguj siê, by sprawdziæ wiadomo¶ci    RejestrujRejestruj    ZalogujZaloguj   
www.MojeOsiedle.pl » Babie Do³y - sprawy dzielnicowe » Forum » Ksi±dz-to jest "go¶æ" - cz. 4
Napisz nowy temat Zobacz poprzedni temat :: Zobacz nastêpny temat     

Ksi±dz-to jest "go¶æ" - cz. 4

Id¼ do strony Poprzednia    1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9    Nastêpna     Odpowiedz do tematu    
Autor Wiadomo¶æ
kapija 
   

VIP


Do³±czy³: Sob Maj 27, 2006 19:48
Posty: 7459
Sk±d: Babie Do³y

PostWys³any: Sob Maj 15, 2010 10:36    Temat postu: Re: Ksi±dz-to jest "go¶æ" - cz. 4

O ksiêdzu Szymerowskim cd ...

kapija 
   

VIP


Do³±czy³: Sob Maj 27, 2006 19:48
Posty: 7459
Sk±d: Babie Do³y

PostWys³any: Pon Maj 17, 2010 14:49    Temat postu: Re: Ksi±dz-to jest "go¶æ" - cz. 4

O ksiêdzu Szymerowskim ci±g dalszy ...

kapija 
   

VIP


Do³±czy³: Sob Maj 27, 2006 19:48
Posty: 7459
Sk±d: Babie Do³y

PostWys³any: Nie Maj 23, 2010 11:52    Temat postu: Re: Ksi±dz-to jest "go¶æ" - cz. 4

Zielone ¦wi±tki
------------------
Zielone ¦wi±tki nale¿± do najwa¿niejszych ¶wi±t ko¶cielnych. Obchodzone s± na pami±tkê zes³ania Ducha ¶w. na aposto³ów w siódm± niedzielê i poniedzia³ek po Wielkanocy. W zale¿no¶ci od regionu nazywane s± sobótkami (po³udniowa Polska) lub palinockami (Podlasie).
Zielone ¦wi±tki maj± swe ¼ród³a w obrzêdowo¶ci pogañskiej. Wpisane s± w rytm przyrody, oczekiwanie nadej¶cia lata. Ich archetypem s± magiczne praktyki, które mia³y oczy¶ciæ ziemiê z demonów wodnych, odpowiedzialnych wiosn± za proces wegetacji. Dzia³ania te mia³y zapewniæ obfite plony. W tym celu palono ognie, domy przyozdabiano zielonymi ga³±zkami, tatarakiem, kwiatami.Zasiane pola obchodzi³y procesje, niesiono chor±gwie i obrazy ¶wiête, ¶piewano przy tym pie¶ni nabo¿ne. Byd³o okadzano dymem ze spalonych ¶wiêconych zió³, przystrajano wieñcami i kwiatami, a po grzbietach i bokach toczono jajka.Zielone ¦wi±tki szczególnie by³y popularne w¶ród pasterzy, którzy ucztowali i tañczyli przy ogniu. Zwyczaj ten do dzisiaj jest popularny w¶ród górali zagórzañskich i Podhalan, w sobótkow± noc na wielu wzgórzach pal± siê widoczne z daleka ogniska.




Zielone ¦wi±tki
-------------------
Zbli¿aj±ce siê ¶wiêto Zes³ania Ducha ¦wiêtego zatraci³o swój dawny, ludowy charakter, a jak wskazuje jego potoczna nazwa - "Zielone ¦wi±tki", oprawa tego dnia by³a pe³ni± rozkwit³ej wiosny. Zielone ¦wi±tki jest to ¶wiêto ruchome, obchodzone w siódm± niedzielê po Wielkanocy, na pami±tkê zes³ania Ducha ¦wiêtego oraz za³o¿enia Ko¶cio³a, zwane te¿ Piêædziesi±tnic±.

Jeszcze do po³owy ubieg³ego stulecia ¶wiêtowane by³y uroczy¶cie dwa dni Zielonych ¦wi±tek - niedziela i poniedzia³ek. Najbardziej rzucaj±cym siê zwyczajem tego okresu by³o majenie domów, zgodnie z powiedzeniem "Zielone ¦wi±tki - tatarak w k±tki". Niegdy¶ przed wej¶ciem do chat ustawiano m³ode zielone brzózki - dzi¶ ten zwyczaj w zasadzie zarzucono. Wspó³cze¶nie kobiety niekiedy przynosz± jeszcze do domów "zielone", czyli mniejsze ga³±zki brzozy czy klonu, które wk³adaj± za obrazy i do wazonów, oraz przede wszystkim tatarak, który tn± na krótkie kawa³ki i rozrzucaj± po ca³ym mieszkaniu oraz przed chat±, a dawniej nawet zatykano je w strzechy domów. Tak opisywa³ to Kolberg: "W dnie te umiataj± przed domem ¶miecie, posypi± miejsce to tatarakiem i obsadz± ganki domu, a czasami i bliski plotek ga³±zkami brzeziny". W wieñce z kwiatów i li¶ci ubierano tak¿e przydro¿ne krzy¿e i kapliczki.

Niegdy¶ pierwszego dnia Zielonych ¦wi±tek pastuchy, pêdz±c przed po³udniem do wsi byd³o z pastwiska, wybierali piêknego i spokojnego wo³u, okrywali go star± sieci± i nastêpnie przywi±zywali j± do tu³owia s³omianymi pasami. Za sieæ i powrós³a wk³adali ga³±zki i polne kwiaty, na rogi za¶ wieniec z brzozowych ga³±zek. Tak przystrojonego wo³u ha³asuj±c prowadzili na czele stada do wsi, gdzie w³a¶ciciel zwierzêcia musia³ je wykupiæ z r±k pastuchów datkiem pieniê¿nym. W przeciwnym razie ch³opcy prowadzili wo³u dalej na wie¶. Spokojnego wo³u wprowadzano nawet do chaty, gdzie gospodarze musieli okupiæ siê od niespodziewanego najazdu pasterzy. Gloger pisa³: "Na Zielone ¦wi±tki pastuchy przygotowywali rodzaj uplecionych z ³yka wierzbowego zaprzêgów, a raczej rzêdu na wo³u, podobnego do zwyk³ej rogo¿y, tudzie¿ przystrajaj± z odartej szeroko kory z drzewa olszowego, dziwnego ba³wana, maj±cego cz³owieka, a zarazem i rycerza wyobra¿aæ". W Poznañskim podczas Zielonych ¦wi±t ch³opcy obnosili albo obwozili na koniu "Maja" - figurê ludzk± zrobion± za s³omy i przybran± li¶æmi, kwiatami i zio³ami polnymi. Na Podlasiu po³udniowym obwo¿ono na przystrojonym wole kuk³ê zwan± Rodu¶. Po po³udniu pastuchy spêdzali byd³o w jedno miejsce i na pastwisku, kupiwszy sobie uprzednio w karczmie wódki i piwa, urz±dzali biesiadê zwan± "majówk±" lub "wo³owym weselem". Pó¼niej pastuchy ograniczali siê do zak³adania wo³om zielonych wieñców na rogi. Gospodarze wykupywali uwieñczone zwierzêta, daj±c z³otówkê "wykupnego" na cukierki.

Dziewczêta w drugi dzieñ Zielonych ¦wi±t sz³y w ³±ki i tam rozpala³y ognisko. Przy ognisku plot³y wieniec z ruty, chabru oraz brzozowych lub klonowych ga³±zek i wybiera³y spo¶ród siebie "królewnê". Najczê¶ciej by³a ni± najm³odsza i naj³adniejsza dziewczyna, któr± ubierano w bia³± lub niebiesk± sukniê, przepasywano wst±¿k±, obwieszano koralami i wst±¿kami i na g³owê wk³adano koronê. Królewnê oprowadzano trzy razy wokó³ ogniska, a nastêpnie weso³y i barwny korowód obchodzi³ granice wioskowych pó³, ¶piewaj±c przy tym pie¶ni, w¶ród których powtarza³ siê refren:

"Gdzie królowa chodzi,
tam pszeniczka rodzi.
Gdzie królowa nie chodzi,
Tam pszeniczka nie rodzi".

Po obej¶ciu pó³ dziewczêta prowadzi³y "królewnê" do wsi, gdzie w niektórych chatach przyjmowano orszak poczêstunkiem. Na terenie Mazowsza, w okolicach Ciechanowa, na Zielone ¦wi±tki ustawiano we wsiach wysokie s³upy, umajone zieleni±, natomiast w Rzeszowskiem nieod³±cznym atrybutem tych ¶wi±t by³y jaja. Gospodyni, chc±c aby kury dobrze siê nios³y, sma¿y³a w Zielone ¦wi±tki na ¶niadanie jajecznicê, a pastuchy zabierali je ze sob± i piekli na ognisku oblepione glin±.

Z Zielonymi ¦wi±tkami zwi±zane s± liczne przys³owia, obrazuj±ce obyczaje - "Do Zielonych ¦wi±tek mo¿na wodê laæ i w pi±tek" czyli trwa wielkanocne wzajemne polewanie wod±, "Kto ¶lub bierze na Zielone ¦wi±tki, to Duch ¶w. zstêpuje na ziemiê, a diabe³ w ma³¿eñstwo" - czyli wesela w tym dniu s± nieszczê¶liwe. Pogodê przepowiadano: "Je¿eli w ¦wi±tki deszcz pada, wielk± biedê zapowiada", ale jednocze¶nie deszcze zwiastowa³y obfito¶æ zbiorów - "Deszcz w Zielone ¦wi±tki, bêd± wielkie sprz±tki", "Mokre Zielone ¦wi±tki daj± t³uste Bo¿e Narodzenie". Mówiono, ¿e "Oko³o Zielonych ¦wi±tek to najlepszy wzi±tek" - poniewa¿ w tym czasie krowy daj± najwiêcej mleka i jest dostatek nabia³u, oraz "Od Zielonych ¦wi±tek jajko wlaz³o w k±tek" - poniewa¿ jest to czas pierwszego wylêgu kurcz±t. O zbli¿aj±cym siê koñcu przednówka i pocz±tku nowych plonów mówi³y przys³owia: "Na Zielone ¦wi±tki dobre i otr±bki" i "Na ¶w. Ducha w polu otucha".
Arek_79 
   

Aktywny Forumowicz


Do³±czy³: Czw Lis 24, 2005 18:11
Posty: 287
Sk±d: Hexengrund - Babi Dó³ - Babie Do³y

PostWys³any: Nie Maj 23, 2010 12:07    Temat postu: Re: Ksi±dz-to jest "go¶æ" - cz. 4

Na stronie "Solidarno¶ci Walcz±cej" jest kilka zdjêæ dokumentuj±cych chlubniejsz± czê¶æ ¿yciorysu postaci, od której rozpocz±³ siê ten w±tek.
http://www.sw-trojmiasto.pl/Galeria.html

kapija 
   

VIP


Do³±czy³: Sob Maj 27, 2006 19:48
Posty: 7459
Sk±d: Babie Do³y

PostWys³any: ¦ro Maj 26, 2010 20:00    Temat postu: Re: Ksi±dz-to jest "go¶æ" - cz. 4

Dzieñ Matki ...

Cytat:
Kiedy Dzieñ Matki
¦wiêto Mam obchodzimy w Polsce 26 maja.


¯yczenia na Dzieñ Matki - wszystkim mamom, ¿yczymy w dniu ich ¶wiêta przede wszystkim pociechy ze swoich starszych i m³odszych latoro¶li. Wszystkiego Dobrego.

Dzieñ Matki to ¶wiêto obchodzone corocznie (w Polsce - 26 maja) jako wyraz szacunku wobec matek. W tym dniu mamy s± zwykle obdarowywane laurkami, kwiatami i prezentami przez w³asne dzieci, rzadziej inne osoby.

Historia
Pocz±tki tego ¶wiêta siêgaj± czasów staro¿ytnych Greków i Rzymian. Kultem otaczano wtedy Matki-Boginie, symbole p³odno¶ci i urodzaju. Zwyczaj powróci³ w XVII Anglii pod nazw± Niedziela u Matki (Mothering Sunday). Dzieñ, w który obchodzono to ¶wiêto by³ wolnym od pracy. Do tradycji nale¿a³o sk³adanie matce podarunków, g³ównie kwiatów i s³odyczy, w zamian za otrzymane b³ogos³awieñstwo. Zwyczaj przetrwa³ do ok. XIX w. Ponownie zaczêto go obchodziæ po zakoñczeniu II wojny ¶wiatowej. Inaczej historia tego ¶wiêta przedstawia siê w USA. W 1858 amerykañska nauczycielka Anna Reeves Jarvis og³osi³a Dni Matczynej Pracy (Mothers' Work Days), za¶ od 1872 ideê Dnia Matek dla Pokoju (Mother's Day for Peace) promowa³a Julia Ward Howe. Annie Jarvis, córce Anny Jarvis, w 1905 uda³o siê ustanowiæ Dzieñ Matki. Z czasem zwyczaj ten rozpowszechni³ siê na niemal wszystkie stany, za¶ w 1914 Kongres USA uzna³ przypadaj±cy na drug± niedzielê maja Dzieñ Matki za ¶wiêto narodowe.
Tekst pochodzi z pl.wikipedia.org

Kiedy obchodzimy Dzieñ Matki

26 maja - Polska.

2. niedziela maja - najbardziej popularny dzieñ obchodów - Australia, Austria, Belgia, Brazylia, Kanada, Chile, Chiny, Kolumbia, Kuba, Chorwacja, Czechy, Dania, Estonia, Ekwador, Finlandia, Niemcy, Grecja, Hongkong, Indie, Japonia, £otwa, Malta, Malezja, Holandia, Nowa Zelandia, Peru, Portoryko, Filipiny, Singapur, S³owacja, Republika Po³udniowej Afryki, Szwajcaria, Republika Chiñska, Turcja, Ukraina, Stany Zjednoczone, W³ochy, Wenezuela .

8 marca - razem z dniem kobiet - Bo¶nia i Hercegowina, Serbia, Czarnogóra, Macedonia, Albania, Bu³garia, Rumunia
Ciekawostki
Po raz pierwszy w Polsce Dzieñ Matki obchodzony by³ w Krakowie w 1923 roku.
W Mongoli Dzieñ Mam obchodzony jest razem z Miêdzynarodowym Dniem Dziecka i jest to jedyny kraj, w którym to ¶wiêto obchodzone jest dwa razy w roku (1 czerwca i 8 marca).
W licznych krajach Dzieñ Matki ¶wiêtowany jest razem z Miêdzynarodowym Dniem Kobiet 8 marca.
W USA Dzieñ Matki to ¶wiêto pañstwowe.
Dzieñ Kobiet we Francji obchodzony jest w ostatni± niedzielê maja ale je¶li w ten dzieñ wypada ¦wiêto Zes³ania Ducha ¦wiêtego (Piêædziesi±tnica, Zielone ¦wi±tki), to Dzieñ Matki obchodzony jest w pierwsz± niedzielê czerwca.
mirasekkk
Go¶æ





PostWys³any: Czw Maj 27, 2010 10:34    Temat postu: Ksi±dz-to jest "go¶æ"???

Serdecznie pozdrawiam mile towarzystwo z "Gdynia Babie Do³y - Forum"Co zas dotyczy sie sprawy noszenia munduru przez ksiedza ofic.rez.to mysle jako skromny" kapralik rez.1975-77"ze ma sie to tak???Je¿eli nie jeste¶ ¿o³nierzem na s³u¿bie to nie masz prawa nosiæ munduru Wojska Polskiego. Proste jak budowa cepa. Je¿eli bêdziesz chcia³ "legalnie" obchodziæ te przepisy to na pewno masz przed sob± sporo ci±gania siê po ró¿nych instytucjach co i tak najprawdopodobniej nie da po¿±danego efektu.Panowie oficerowie mysle ze najlepiej bêdzie zapytaæ ¯W, ale spodziewaæ siê mo¿na negatywnej odpowiedziConfusedPopieram odpowidz...cytat:"kto pierwszy jest bez winy niech pierwszy rzuci kamieniem" kto nie pi³ w pracy, nie przyszed³ "na kacu" lub nie zaniedbywa³ swoich obowi±zków? Kto w mundurze nie za³atwia³ nigdy spraw osobistych? Niech rzuca kamieniami dalej ... ¬d¼b³o w cudzym oku widzi a belka we w³asnym mu nie przeszkadza.
Ale "mi³ujmy nieprzyjació³ swoich".Reasumujac moj skromny "felietonik"..na w\w temat mysle ze jest to temat bardzo kontrowersyjny, wielow±tkowy i budz±cy wiele emocji.
Z jednej strony uregulowany ( mniej lub bardziej trafnie) przepisami
prawa , z drugiej za¶ zwyczajami, kultur± osobist±, tradycj± i poczuciem
przynale¿no¶ci do okreslonej grupy spo³ecznej.Mundur jest ¶wietoscia i tutaj jakakolwiek dyskusja jest z definicji zbedna
. Poszanowanie noszonego munduru jest psim obowi±zkiem
nosz±cego....Jesli przypadkiem, niechc±cy nadepn±³em komu¶ na odcisk, przepraszam.
Nie by³o to moim zamiarem. Wrecz odwrotnie. Jestem pe³en podziwu dla panow ze troszczycie sie o osobe ksiedza jak i o swoje rodziny,dzieci ...ktore moga byc nara¿one na ¿enade ze strony oficera ksiedza.Lacze wyrazy szacunku Razz Wink M.S
kapija 
   

VIP


Do³±czy³: Sob Maj 27, 2006 19:48
Posty: 7459
Sk±d: Babie Do³y

PostWys³any: Pi± Maj 28, 2010 11:35    Temat postu: Re: Ksi±dz-to jest "go¶æ" - cz. 4

O ksiêdzu Szymerowskim ci±g dalszy ...

kapija 
   

VIP


Do³±czy³: Sob Maj 27, 2006 19:48
Posty: 7459
Sk±d: Babie Do³y

PostWys³any: Czw Cze 03, 2010 7:50    Temat postu: Re: Ksi±dz-to jest "go¶æ" - cz. 4

Bo¿e Cia³o
-------------

Pami±tkê ustanowienia Naj¶wiêtszego Sakramentu obchodzi Ko¶ció³ w³a¶ciwie w Wielki Czwartek. Jednak wówczas Chrystus rozpoczyna swoj± mêkê. Dlatego od XIII wieku Ko¶ció³ obchodzi osobne ¶wiêto Bo¿ego Cia³a, aby za ten dar niezwyk³y Chrystusowi w odpowiednio uroczysty sposób podziêkowaæ.
Inicjatork± ustanowienia tego ¶wiêta by³a ¶w. Julianna z Cornillon (1193-1258 r.). Kiedy by³a przeorysz± klasztoru augustianek w Mont Cornillon w pobli¿u Liege, w roku 1245 zosta³a zaszczycona objawieniami, w których Chrystus ¿±da³ ustanowienia osobnego ¶wiêta ku czci Naj¶wiêtszej Eucharystii. Pan Jezus wyznaczy³ sobie nawet dzieñ uroczysto¶ci Bo¿ego Cia³a - czwartek po niedzieli ¦wiêtej Trójcy. Biskup Liege, Robert, po naradzie ze swoj± kapitu³± i po pilnym zbadaniu objawieñ, postanowi³ wype³niæ ¿yczenie Pana Jezusa. W roku 1246 odby³a siê pierwsza procesja eucharystyczna.
Jednak w tym samym roku biskup Robert zmar³. Wy¿sze duchowieñstwo miasta za namow± teologów uzna³o krok zmar³ego ordynariusza za przedwczesny, a wprowadzenie ¶wiêta pod tak± nazw± za wysoce niew³a¶ciwe. Co wiêcej, omal¿e nie oskar¿ono ¶w. Julianny o herezjê. Karnie zosta³a przeniesiona z klasztoru w Mont Cornillon na prowincjê (1247). Na interwencjê archidiakona katedry w Liege, Jakuba, kardyna³ Hugo po ponownym zbadaniu sprawy zatwierdzi³ jednak ¶wiêto. W roku 1251 ponownie archidiakon Jakub poprowadzi³ wiêc ulicami Liege procesjê eucharystyczn±. Pan Jezus hojnie wynagrodzi³ za to gorliwego kap³ana. Syn szewca z Troyes (Szampania) zosta³ wkrótce biskupem w Verdun, patriarch± Jerozolimy i ostatecznie papie¿em (1261-1264). Panowa³ jako Urban IV. On to w roku 1264 wprowadzi³ do Rzymu uroczysto¶æ Bo¿ego Cia³a.

Impulsem bezpo¶rednim do ustanowienia ¶wiêta mia³ byæ cud, jaki wydarzy³ siê w Bolsena. Kiedy tam kap³an odprawia³ Mszê ¶wiêt±, po Przeistoczeniu kielich tr±cony rêk± przechyli³ siê tak nieszczê¶liwie, ¿e wyla³o siê kilkana¶cie czy kilkadziesi±t kropel krwi Chrystusa na korpora³. Przera¿ony kap³an ujrza³, ¿e postacie wina zmieni³y siê w postacie krwi. Zawiadomiony o tym cudzie papie¿, który przebywa³ wówczas w pobliskim mie¶cie Orvieto, zabra³ ten ¶wiêty korpora³. Do dnia obecnego znajduje siê on w bogatym relikwiarzu w katedrze Orvieto. Dot±d widaæ na nim plamy. W czasie procesji Bo¿ego Cia³a obnosi siê zamiast monstrancji. Korzystaj±c, ¿e na dworze papieskim w Orvieto by³ wówczas ¶w. Tomasz z Akwinu, papie¿ Urban IV poleci³ mu opracowanie tekstów liturgicznych do Mszy ¶wiêtej i do Liturgii Godzin kap³añskich. Wielki doktor Ko¶cio³a uczyni³ to po mistrzowsku. Tekstów tych u¿ywa siê do dzi¶ - zw³aszcza czêsto ¶piewany jest hymn Pange lingua (S³aw, jêzyku...) - i jego dwie ostatnie zwrotki (Przed tak wielkim Sakramentem).
Papie¿ Klemens V odnowi³ ¶wiêto (1314), które po ¶mierci Urbana zaczê³o zanikaæ. Papie¿ Jan XXII (+ 1334) zatwierdzi³ je na ca³y Ko¶ció³. Od czasu papie¿a Urbana VI uroczysto¶æ Bo¿ego Cia³a nale¿y do g³ównych ¶wi±t w roku liturgicznym Ko¶cio³a (1389). Pierwsza wzmianka o procesji w to ¶wiêto pochodzi z Kolonii z roku 1277. Od wieku XIV spotykamy siê z ni± w Niemczech, Anglii, Francji, Hiszpanii i w Mediolanie. Od wieku XV przyj±³ siê w Niemczech zwyczaj procesji do czterech o³tarzy. Msze ¶wiête przy wystawionym Naj¶wiêtszym Sakramencie wprowadzono w wieku XV. Do roku 1955 obowi±zywa³a tak¿e oktawa, w czasie której Chrystus Pan odbiera³ wyrazy przeb³agania, ho³du, dziêkczynienia i b³agania. Na pro¶bê Episkopatu Polski w Polsce zosta³ zachowany zwyczaj obchodzenia oktawy, choæ nie ma ona ju¿ charakteru liturgicznego.

Po raz pierwszy z procesj± Bo¿ego Cia³a na terenie Polski spotykamy siê ju¿ w XIV wieku w P³ocku i we Wroc³awiu. Od wieku XVI wprowadzono z Niemiec zwyczaj ¶piewania czterech Ewangelii przy czterech o³tarzach. Istnieje on do dnia dzisiejszego. Od dawna wprowadzono zwyczaj, istniej±cy po dzieñ dzisiejszy, ¿e lud przynosi do ko¶cio³a wianki zió³. Tam zostawia je przez ca³± oktawê. W oktawie kap³an je po¶wiêca, po czym lud zabiera je do domu. Zawiesza je na ¶cianie, by chroni³y od choroby lub poszczególne ga³±zki umieszcza na polach, by lepiej ros³y plony i by Bóg zachowa³ je od robactwa i nieurodzaju. W niektórych stronach drzewka i ga³êzie, którymi by³ przystrojony ko¶ció³ i o³tarze, po oktawie zabierano na pola i tam je zatykano. Ich czê¶æ palono, aby dym odstrasza³ chmury, nios±ce grad i pioruny.
kapija 
   

VIP


Do³±czy³: Sob Maj 27, 2006 19:48
Posty: 7459
Sk±d: Babie Do³y

PostWys³any: Czw Cze 03, 2010 7:57    Temat postu: Re: Ksi±dz-to jest "go¶æ" - cz. 4

Bo¿e Cia³o ...

Cytat:
zbiórka

UROCZYSTO¦Æ NAJ¦WIÊTSZEGO CIA£A I KRWI CHRYSTUSA - BO¯E CIA£O

„Szczególnie donios³ym, tradycyjnym wyrazem ludowej pobo¿no¶ci eucharystycznej s± Procesje z Naj¶wiêtszym Sakramentem . S± one niezwykle wymownym ¶wiadectwem prawdy, ¿e Pan Jezus, ukrzy¿o­wany i zmartwychwsta³y, nadal idzie po drogach ¶wiata i przez tê swoj± „wêdrown±” obecno¶æ przewodzi pielgrzymce kolejnych pokoleñ chrze¶cijan: umacnia wiarê, nadziejê i mi³o¶æ; pociesza w utra­pieniach; podtrzymuje w d±¿eniu do sprawiedliwo¶ci i pokoju". (Jan Pawe³ II, Anio³ Pañski, 14.06.1998 r.)

Historia

Bo¿e Cia³o wprowadzono do kalendarza liturgicznego w XIII wieku. Bezpo¶redni± przyczyn± ustanowienia ¶wiêta by³y objawienia b³ogos³awionej Julianny (1193 – 1258 r.), przeoryszy augustianek z klasztoru Mont Cornillon, nieopodal Liège (obecnie miasto w Belgii). Julianna wielokrotnie mia³a widzenia ja¶niej±cej tarczy, jakby ksiê¿ycowej, z ciemn± plam±. W okolicach Liège interpretowano jej wizje jako znak braku w kalendarzu liturgicznym specjalnego dnia po¶wiêconego uczczeniu Naj¶wiêtszego Sakramentu. Pod wp³ywem tych objawieñ biskup Robert ustanowi³ w 1246 r. takie ¶wiêto dla diecezji w Liège. W nastêpnych latach ¶wiêto zdobywa³o popularno¶æ w s±siednich diecezjach. W 1261 r. kolejnym papie¿em (pod imieniem Urban IV) zosta³ biskup Verdun Jacques Pantaleon. W po³owie XIII w. by³ on archidiakonem katedry w Liège. W 1264 r. wprowadzi³ nowe ¶wiêto, jako festum Corporis Christi (¶wiêto Bo¿ego Cia³a)w ca³ym Ko¶ciele. Wkrótce ¶wiêtu zaczê³y towarzyszyæ uroczyste procesje. Prawdopodobnie najpierw odbywa³y siê one w latach 1265-1275 w Kolonii (Niemcy), a w XV wieku w ca³ych Niemczech, Anglii, Francji, Polsce i pó³nocnych W³oszech.

W Polsce po raz pierwszy Bo¿e Cia³o ¶wiêtowano w 1320 roku w diecezji krakowskiej, na polecenie biskupa Nankera. W 1391 roku papie¿ Bonifacy IX nakaza³ obchodziæ Bo¿e Cia³o wszêdzie, gdzie dot±d tego nie czyniono.

Nazwy

Papie¿ Urban IV ustanowi³ tê uroczysto¶æ bull± "Transisturus" i okre¶li³ jako pami±tkê bardziej uroczyst± i ¶wi±teczn± w porównaniu z sakramentaln± pami±tk±, sprawowan± w codziennej Eucharystii. Ten sam papie¿ u¿ywa w innym miejscu okre¶lenia: ¦wiêto Naj¶wiêtszego Cia³a Naszego Pana Jezusa Chrystusa. W jêzykach europejskich nosi nazwy: w Italii - Corpus Domini, w Wielkiej Brytanii - Corpus Christi, we Francji - Fète-Dieu, a w Mszale Rzymskim z 1970 roku - Uroczysto¶æ Naj¶wiêtszego Cia³a i Krwi Pañskiej, w jêzyku potocznym zwana Bo¿ym Cia³em.

Procesja

Bulla "Transisturus" papie¿a Urbana IV nie mówi³a nic o procesji Bo¿ego Cia³a. Spotykamy j± jednak do¶æ wcze¶nie - w 1277 roku w Kolonii i w 1286 roku u benedyktynów w Beuron. W wieku XIV rozpowszechni³a siê w innych krajach. Procesja w rozumieniu liturgii rzymskiej polega³a na kroczeniu ze ¶piewem, na zakoñczenie, którego udzielano b³ogos³awieñstwa.


Tak wygl±da³a pierwotna forma procesji z Naj¶wiêtszym Sakramentem. W XV wieku procesja zatrzymywa³a siê na czterech stacjach, symbolizuj±cych cztery strony ¶wiata.

Przy ka¿dej z tych stacji odczytywana by³a Ewangelia jako formu³a b³ogos³awieñstwa. Z po³±czenia obu form procesji ukszta³towa³a siê w rezultacie obecna procesja z czterema stacjami, na których odczytywany jest fragment Ewangelii i nastêpuje b³ogos³awieñstwo Naj¶wiêtszym Sakramentem. Z biegiem czasu procesje Bo¿ego Cia³a u¶wietniano nowymi elementami, niesiono w nich na przyk³ad obrazy czy chor±gwie. W XIV wieku pojawi³y siê tzw. ¿ywe obrazy, tworzone ze ¶piewaków przedstawiaj±cych sceny z ¿ycia Pana Jezusa.

W Polsce po raz pierwszy wprowadzono uroczysto¶æ Bo¿ego Cia³a w diecezji krakowskiej. By³o to w 1320 roku. ¦piew Ewangelii przy czterech o³tarzach pojawia siê w diecezji p³ockiej oko³o 1430 roku. Ko¶ció³ w Polsce w 1967 roku wprowadzi³ nowe teksty procesji: teksty suplikacji, teksty Ewangelii zwi±zane z Eucharysti± i oracjê koñcz±c±. B³ogos³awieñstwa Naj¶wiêtszym Sakramentem mo¿na udzielaæ albo przy ka¿dym o³tarzu, albo na zakoñczenie procesji.

Oktawa

Uroczysto¶æ Bo¿ego Cia³a przypada w pierwszy czwartek po niedzieli Trójcy Przenaj¶wiêtszej. Nale¿y do jednej z dziesiêciu najwa¿niejszych uroczysto¶ci Ko¶cio³a katolickiego. Dlatego od wieków obchodzi siê oktawê tej uroczysto¶ci. W czwartek po uroczysto¶ci Bo¿ego Cia³a koñcz± siê o¶miodniowe obchody ku czci Naj¶wiêtszego Sakramentu. Po procesji i b³ogos³awieñstwie eucharystycznym kap³an b³ogos³awi przyniesione przez wiernych wianki splecione z pierwszych kwiatów i zió³ leczniczych. Lud wraz z kap³anem prosi Boga, aby sw± wszechmocn± opiek± otacza³ pola, ³±ki i lasy, strzeg³ przed zatruciem i zniszczeniem oraz pozwoli³ im wydaæ obfite owoce i plony. Nasz udzia³ w tych obchodach jest prawdziwym wyznaniem wiary i jeszcze bardziej jednoczy nas z naszym Panem Jezusem Chrystusem. Przyniesione wianki s± symbolem ludzkiej pracy, któr± u¶wiêca zjednoczenie z Chrystusem Eucharystycznym. Oktawa Bo¿ego Cia³a jest szczególnym czasem ³aski. Dlatego Ko¶ció³ zachêca nas do tego, by¶my nie zmarnowali okazji do zdobycia tych ³ask i jak najpe³niej z nich korzystali.

Procesja jest wspólnotowym, modlitewnym pochodem; przemieszcza­niem siê z jednego miejsca zbiorczego do drugiego docelowe­go. Procesja jest symbolem ludzkiego ¿ycia; przypomina, ¿e jeste¶my na ziemi pielgrzymami, lud¼mi w drodze.

Szczególne znaczenie maj± procesje teoforyczne z Naj¶wiêtszym Sakramentem w Bo¿e Cia³o. Procesja eucharystyczna odbywa siê po Mszy ¶w.; na czele niesie siê krzy¿ w otoczeniu dwóch akolitów ze ¶wiecami,

u¿ywa siê kadzid³a, niesie baldachim, na zakoñczenie udziela siê b³ogos³awieñstwa Naj¶wiêtszym Sakra­mentem.
kapija 
   

VIP


Do³±czy³: Sob Maj 27, 2006 19:48
Posty: 7459
Sk±d: Babie Do³y

PostWys³any: Nie Cze 06, 2010 13:11    Temat postu: Re: Ksi±dz-to jest "go¶æ" - cz. 4

Beatyfikacja ks. Popie³uszki – 6 czerwca
----------------------------------------------------


Ks. Jerzy Popie³uszko zostanie beatyfikowany 6 czerwca w Warszawie – og³osi³ w poniedzia³ek abp Kazimierz Nycz. Uroczysto¶ciom na Placu Pi³sudskiego przewodniczyæ bêdzie legat papieski, abp Angelo Amato prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych.

Informacje te metropolita warszawski poda³ podczas specjalnej konferencji prasowej w Warszawie 15 lutego.

Uroczysto¶ciom na Placu Pi³sudskiego przewodniczyæ bêdzie legat papieski, abp Angelo Amato prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych – poinformowa³ podczas specjalnej konferencji prasowej metropolita warszawski.

Pierwszym publicznym aktem kultu ks. Jerzego bêdzie procesja z pl. Pi³sudskiego do ¶wi±tyni Opatrzno¶ci Bo¿ej na warszawskim Wilanowie, gdzie z³o¿one zostan± relikwie ks. Popie³uszki. Procesja odbêdzie siê po po³udniu w dniu beatyfikacji. Sama Msza beatyfikacyjna rozpocznie siê o godz. 11.00.

Dniem liturgicznego wspomnienia ks. Jerzego bêdzie prawdopodobnie 19 pa¼dziernika, czyli dzieñ jego mêczeñskiej ¶mierci.

Abp Nycz podkre¶la³, ¿e beatyfikacja jest wydarzeniem wykraczaj±cym poza ramy Ko¶cio³a w Polsce, ma charakter miêdzynarodowy.

Ks. Tomasz Kaczmarek, postulator procesu beatyfikacyjnego powiedzia³, ¿e w³a¶ciwie kult ks. Jerzego rozpocz±³ siê nied³ugo po jego ¶mierci, ju¿ w 1985 roku do Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej nap³ynê³o 13940 pró¶b z 17 krajów o beatyfikacjê ks. Popie³uszki.

Ks. Zygmunt Malacki, proboszcz ko¶cio³a ¶w. Stanis³awa Kostki, gdzie znajduje siê grób ks. Jerzego, mówi³ o tym, ¿e przyje¿d¿aj± tu tysi±ce ludzi z ca³ego kraju i z zagranicy. Do tej pory z 140 krajów przyjecha³o 300 tys. osób. W archiwum parafii z³o¿one s± liczne ¶wiadectwa mówi±ce o uzdrowieniach fizycznych, jak i licznych nawróceniach za wstawiennictwem ks. Jerzego. Od 6 lat dzia³a Muzeum ks. Jerzego Popie³uszki i odwiedzi³o je niemal 400 tys. osób.

Zdaniem ks. Malackiego, kult ks. Jerzego rozpocz±³ siê ju¿ 20 pa¼dziernika 1984 roku, od tego dnia przy tym ko¶ciele trwa³y spowiedzi i mnóstwo nawróceñ siê dokona³o.

Beatyfikacja po³±czona bêdzie z ustanowionym przez abp Kazimierza Nycza Dniem Dziêkczynienia. Jest on obchodzony w ka¿d± I. niedzielê czerwca, za¶ do w³±czenia siê w obchody zaproszona jest ca³a Polska.

„Niech Dzieñ Dziêkczynienia stanie siê tak¿e naszym duchowym wotum wdziêczno¶ci za niepodleg³o¶æ i wolno¶æ ka¿dego z nas. Niech bêdzie trwa³ym dzie³em budowanym nie na piasku, ale na skale, na nieprzemijaj±cych fundamentach mi³o¶ci i wdziêczno¶ci” – pisa³ przed dwoma laty w li¶cie do wiernych abp Nycz.

Ks. Jerzy Popie³uszko urodzi³ siê w 1947 r. w wiosce Okopy na Bia³ostocczy¼nie, by³ kapelanem zwi±zanym z "Solidarno¶ci±" i robotnikami. Publicznie krytykowa³ nadu¿ycia w³adzy komunistycznej. Równocze¶nie - zgodnie z g³oszon± przez siebie zasad± "z³o dobrem zwyciê¿aj" - przestrzega³ przed nienawi¶ci± do funkcjonariuszy systemu.

Wielokrotnie zastraszany i szykanowany przez aparat pañstwowy, 19 pa¼dziernika 1984 r. zosta³ porwany przez oficerów S³u¿by Bezpieczeñstwa z IV Departamentu MSW zwalczaj±cego Ko¶ció³ katolicki. Po niezwykle brutalnym pobiciu, oprawcy wrzucili ksiêdza do Wis³y na tamie ko³o W³oc³awka.

Grób ks. Jerzego przy warszawskim ko¶ciele ¶w. Stanis³awa Kostki sta³ siê miejscem pielgrzymek osób z ró¿nych zak±tków Polski i ca³ego ¶wiata.

W zakoñczonym w lutym 1985 roku procesie przed s±dem w Toruniu na wysokie kary wiêzienia za tê zbrodniê skazano trzech oficerów MSW. Przewód s±dowy nie ujawni³ jednak ani wszystkich okoliczno¶ci, ani inspiratorów mordu.

W 1997 roku Ko¶ció³ rozpocz±³ proces beatyfikacyjny ksiêdza Popie³uszki. 19 grudnia ub. Roku Benedykt XVI podpisa³ dekret o mêczeñstwie ks. Jerzego Popie³uszki, co zakoñczy³o proces beatyfikacyjny kapelana „Solidarno¶ci”.
kapija 
   

VIP


Do³±czy³: Sob Maj 27, 2006 19:48
Posty: 7459
Sk±d: Babie Do³y

PostWys³any: Sob Cze 12, 2010 9:55    Temat postu: Re: Ksi±dz-to jest "go¶æ" - cz. 4

O ksiêdzu Szymerowskim ci±g dalszy ...

kapija 
   

VIP


Do³±czy³: Sob Maj 27, 2006 19:48
Posty: 7459
Sk±d: Babie Do³y

PostWys³any: Nie Cze 13, 2010 12:02    Temat postu: Re: Ksi±dz-to jest "go¶æ" - cz. 4

Dzisiejsze ¶wiêto ...

Cytat:
13 czerwca
¦wiêty Antoni z Padwy,
prezbiter i doktor Ko¶cio³a


Ferdynand Bulonne urodzi³ siê w Lizbonie w 1195 r. Pomiêdzy 15, a 20 rokiem ¿ycia wst±pi³ do Kanoników Regularnych ¦w. Augustyna, którzy mieli swój klasztor na przedmie¶ciu Lizbony. Tam by³ dwa lata, po czym przeniós³ siê do klasztoru w Coimbrze, które to miasto, obok Lizbony, by³o drugim o¶rodkiem ¿ycia religijnego i kulturalnego kraju. Tam zdoby³ gruntowne wykszta³cenie teologiczne i w roku 1219 otrzyma³ ¶wiêcenia kap³añskie.
W rok potem Ferdynand by³ ¶wiadkiem pogrzebu piêciu franciszkanów zamordowanych przez mahometan w Maroko. Z tej okazji po raz pierwszy us³ysza³ o duchowych synach ¶w. Franciszka z Asy¿u i natychmiast wst±pi³ do nich w Olivanez, gdzie osiedlili siê przy ko¶ció³ku ¶w. Antoniego Pustelnika. Z tej okazji Ferdynand zmieni³ swoje imiê na Antoni. Zapalony duchem mêczeñskiej ofiary, postanowi³ udaæ siê do Afryki, by w Maroko oddaæ swoje ¿ycie dla Chrystusa. Jednak plany Bo¿e by³y inne. Antoni zachorowa³ ¶miertelnie i musia³ wracaæ do ojczyzny. Jednak¿e na Morzu ¦ródziemnym zasta³a go burza i zapêdzi³a jego statek na Sycyliê. W³a¶nie w roku 1221 odbywa³a siê w Asy¿u kapitu³a generalna nowego zakonu. Antoni uda³ siê tam i spotka³ siê ze ¶w. Franciszkiem (+ 1226). Po skoñczonej kapitule odda³ siê pod w³adzê brata Gracjana, prowincja³a Emilii i Romanii, który mu wyznaczy³ erem w Montepaolo w pobli¿u Forli. Czas wykorzysta³ na pog³êbienie w sobie ¿ycia wewnêtrznego i dla swoich studiów. Ze szczególnym zami³owaniem zag³êbia³ siê w Pismo ¶wiête. Równocze¶nie udziela³ pomocy duszpasterskiej i kaznodziejskiej. S³awa jego kazañ dotar³a niebawem do brata Eliasza, nastêpcy ¶w. Franciszka. Ten ustanowi³ go generalnym kaznodziej± zakonu.
Odt±d Antoni przemierza³ miasta i wioski, nawo³uj±c do poprawy ¿ycia i pokuty. Dar wymowy, jego niezwykle obrazowy i plastyczny jêzyk, postawa ascetyczna, ¿ar i towarzysz±ce mu cuda gromadzi³y przy nim tak wielkie t³umy, ¿e musia³ g³osiæ kazania na placach, gdy¿ ¿aden ko¶ció³ nie móg³ pomie¶ciæ s³uchaczy. W latach 1225-1227 uda³ siê z kazaniami do po³udniowej Francji, gdzie z ca³± moc± zwalcza³ szerz±c± siê tam herezjê katarów (albigensów). Kiedy powróci³ do Italii, na kapitule generalnej zosta³ wybrany ministrem (prowincja³em) Emilii i Mediolanu. W tym czasie napisa³ Kazania niedzielne. W roku 1228 uda³ siê do Rzymu, by za³atwiæ pilne sprawy swojej prowincji. Z tej okazji papie¿ Grzegorz IX zaprosi³ go z okoliczno¶ciowym kazaniem. Wywar³o ono na papie¿u tak silne wra¿enie, ¿e nazwa³ Antoniego "Ark± Testamentu". Papie¿ poleci³ mu wówczas, by wyg³asza³ kazania do t³umów pielgrzymów, którzy przybywali do Rzymu. Na pro¶bê kardyna³a Ostii Antoni napisa³ Kazania na ¶wiêta. Wyg³osi³ tam tak¿e kazania wielkopostne.
Po powrocie do swojej prowincji uda³ siê do Werony, gdzie w³adc± by³ znany z okrucieñstw i tyranii ksi±¿ê Ezelin III. By³ on zwolennikiem cesarza i w sposób szczególnie okrutny m¶ci³ siê na zwolennikach papie¿a. Do niego wtedy nale¿a³a tak¿e Padwa. Antoni wiedzia³, ¿e nara¿a w³asne ¿ycie, mia³ jednak odwagê powiedzieæ w³adcy prawdê. Ku zdumieniu wszystkich tyran nie ¶mia³ go tkn±æ i wypu¶ci³ go ca³o.
Obdarzony wielu charyzmatami - mia³ dar bilokacji, czytania w ludzkich sumieniach, proroctwa. Wyk³ada³ filozofiê na uniwersytecie w Bolonii. W roku 1230 na kapitule generalnej Antoni zrzek³ siê urzêdu prowincja³a (ministra) i uda³ siê do Padwy. By³ zupe³nie wycieñczony, zachorowa³ na wodn± puchlinê. Opadaj±c z si³, zatrzyma³ siê w klasztorku w Arcella, gdzie przy ¶piewie O gloriosa Virginum wieczorem w pi±tek, 13 czerwca 1231 roku, odda³ Bogu ducha maj±c zaledwie 36 lat.
Jego pogrzeb by³ wielk± manifestacj±. Pochowano go w Padwie w ko¶ció³ku Matki Bo¿ej. W nieca³y rok pó¼niej, 30 maja 1232 roku, papie¿ Grzegorz IX zaliczy³ go w poczet ¶wiêtych. O tak rych³ej kanonizacji zadecydowa³y rozliczne cuda i ³aski, jakich wierni doznawali na grobie ¶w. Antoniego. Komisja papieska stwierdzi³a w tak krótkim czasie 5 uzdrowieñ z parali¿u, 7 wypadków przywrócenia niewidomym wzroku, 3 g³uchym s³uchu, 2 niemym mowy, uzdrowienie 2 epileptyków i 2 wypadki wskrzeszenia umar³ych. Kult ¶w. Antoniego rozszed³ siê po ca³ym ¶wiecie bardzo szybko. Grzegorz IX bull± Cum iudicat w 1233 roku wyznaczy³ dzieñ jego dorocznej pami±tki na 13 czerwca. Sykstus V w 1586 r. w³±czy³ jego ¶wiêto do kalendarza powszechnego Ko¶cio³a. Na ¿yczenie króla Hiszpanii Filipa V Innocenty XIII w roku 1722 ustanowi³ ¶wiêtem 13 czerwca dla ca³ej Hiszpanii i podleg³ej jej wówczas Ameryki Po³udniowej. W Padwie zainicjowano praktykê czczenia w ka¿dy pi±tek ¶mierci ¶w. Antoniego i we wtorek jego pogrzebu. W 1946 r. Pius XII og³osi³ go doktorem Ko¶cio³a.
¦w. Antoni Padewski jest patronem zakonów: franciszkanów, antoninek oraz wielu bractw; Padwy, Lizbony, Padeborn, Splitu; dzieci, górników, ma³¿eñstw, narzeczonych, po³o¿nic, ubogich, podró¿nych, ludzi i rzeczy zaginionych. Na miejscu grobu ¶w. Antoniego - Il Sancto - wznosi siê potê¿na bazylika, jedno z najbardziej popularnych sanktuariów w Europie. Przeprowadzone w 1981 r. badania szcz±tków ¦wiêtego ustali³y, ¿e mia³ 190 cm wzrostu, poci±g³± twarz i ciemnobr±zowe w³osy. Na kolanach wykryto cienkie pêkniêcia, spowodowane zapewne d³ugim klêczeniem.

W ikonografii ¶w. Antoni przedstawiany jest w habicie franciszkañskim; nieraz g³osi kazanie, czasami trzyma Dzieciê Jezus, które mu siê wg legendy ukaza³o (podobnie jedynie legend± jest jego kazanie do ryb czy zniewolenie mu³a, ¿eby odda³ cze¶æ Naj¶wiêtszemy Sakramentowi, by w ten sposób zawstydziæ heretyka). Jego atrybutami s±: ksiêga, lilia, serce, ogieñ - symbol gorliwo¶ci, bochen chleba, osio³, ryba.

kapija 
   

VIP


Do³±czy³: Sob Maj 27, 2006 19:48
Posty: 7459
Sk±d: Babie Do³y

PostWys³any: Sob Lip 03, 2010 10:12    Temat postu: Re: Ksi±dz-to jest "go¶æ" - cz. 4

Ko¶ció³ w Rokitach ...



kapija 
   

VIP


Do³±czy³: Sob Maj 27, 2006 19:48
Posty: 7459
Sk±d: Babie Do³y

PostWys³any: Pon Lip 26, 2010 6:23    Temat postu: Re: Ksi±dz-to jest "go¶æ" - cz. 4

Ksi±dz Jerzy Szymerowski - zakoñczenie.

kapija 
   

VIP


Do³±czy³: Sob Maj 27, 2006 19:48
Posty: 7459
Sk±d: Babie Do³y

PostWys³any: Sob Sie 14, 2010 6:22    Temat postu: Re: Ksi±dz-to jest "go¶æ" - cz. 4

15 sierpnia - ¦wiêto Wniebowziêcia Naj¶wiêtszej Maryi Panny
--------------------------------------------------------------------------------

Maryja jest ³aski pe³na.
W dniu 15 sierpnia Ko¶ció³ ¶wiêtuje zakoñczenie Jej ¿ycia uwieñczonego niebem.

Wniebowziêcie Naj¶wiêtszej Maryi Panny jest przedmiotem dogmatu Ko¶cio³a katolickiego, og³oszonego w konstytucji apostolskiej Munificentissimus Deus (Najszczodrobliwszy Bóg) w 1950 roku przez papie¿a Piusa XII. Dogmat ten stwierdza, ¿e po zakoñczeniu swojego ziemskiego ¿ycia Naj¶wiêtsza Maryja Panna zosta³a z cia³em i dusz± wziêta do wiecznej chwa³y.

Ju¿ w V wieku obchodzono Za¶niêcie Naj¶wiêtszej Maryi Panny w Palestynie i w Syrii. ¦wiêto to jest najstarszym ¶wiêtem maryjnym. Nie ma zgodno¶ci, co do miejsca, w którym nast±pi³o Wniebowziêcie. Jedni uwa¿aj±, ¿e by³o to w Jerozolimie, inni, ¿e w Efezie. Ró¿ne te¿ by³y i s± nazwy tej uroczysto¶ci: Przej¶cie, Za¶niêcie, Odpocznienie. W po³owie VII stulecia Za¶niêcie obchodzono tak¿e w Rzymie, a w VIII wieku ¶wiêto to zosta³o upowszechnione. Z t± maryjn± uroczysto¶ci± zwi±zana jest staro¿ytna tradycja liturgiczna, oddaj±ca ho³d Maryi wraz z po¶wiêceniem na Jej cze¶æ leczniczych zió³. Od IX wieku w uroczysto¶æ Wniebowziêcia po¶wiêca siê zio³a, kwiaty, k³osy zbó¿ i owoce.

Pachn±ce zio³a, piêkne kwiaty, dojrza³e k³osy zbó¿ i dorodne owoce symbolizuj± duchow± pe³niê Maryi, jako "najdorodniejszego ziemskiego owocu". Wszystkie one, podobnie jak Maryja, maj± swój czas wzrostu i czas dojrzewania. S± dorodnym plonem ³±k, lasów, sadów i ornej ziemi. Zio³a maj± sw± lecznicz± moc, a kwiaty wprawiaj± w zachwyt kolorystyk± barw i zapachem. Maryja jest najpiêkniejszym kwiatem ludzko¶ci. Jest te¿ lekarstwem na nasze choroby duszy i cia³a; jest wspania³± koron± stworzenia.
Kap³an, b³ogos³awi±c zio³a, prosi Boga: Zachowaj je od zniszczenia, aby wzrasta³y, radowa³y oczy, przynosi³y jak najobfitszy plon i mog³y s³u¿yæ zdrowiu ludzi i zwierz±t. A gdy bêdziemy schodziæ z tego ¶wiata, niechaj nas, nios±cych pe³ne narêcza dobrych uczynków, przedstawi Tobie Naj¶wiêtsza Dziewica Wniebowziêta, najdoskonalszy owoc ziemi, aby¶my zas³u¿yli na przyjêcie do wiecznego szczê¶cia.

Dlatego w polskiej pobo¿no¶ci i tradycji ludowej uroczysto¶æ Wniebowziêcia zwana jest ¦wiêtem Matki Boskiej Zielnej. W tym dniu liczne sanktuaria maryjne, ko¶cio³y i kaplice, wype³niaj± siê przyby³ymi doñ wiernymi i pielgrzymami. Kwiatowe dekoracje wzbogacaj± nastrój ¶wiêtowania. Wielu wiernych przynosi do po¶wiêcenia, szczególnie w rejonach wiejskich, ale tak¿e w miastach, wianki zielne, bukiety kwiatów, k³osy zbó¿ i owoce.
Do dzisiejszego dnia u¿ywa siê nazw zió³, które wywodz± siê od Matki Boskiej. Dziewannê wielkokwiatow± czêsto okre¶lano jako warkocze Matki Boskiej, traganek szerokolistny nazywany by³ w³osami Matki Boskiej, dziurawiec zwyczajny to dzwonki Matki Boskiej, a krwi¶ci±g lekarski to z kolei baranki Naj¶wiêtszej Panny.

W tym te¿ w³a¶nie dniu najs³ynniejsze maryjne sanktuaria maj± swe odpusty. Szczególnie oblegana jest przez pielgrzymów Czêstochowa i Kalwaria Zebrzydowska, gdzie odbywaj± siê inscenizacje Za¶niêcia Marii oraz Jej Wniebowziêcia.

Motyw Za¶niêcia Matki Bo¿ej jest czêstym tematem w sztuce. W bazylice w Starej Wsi ko³o Brzozowa znajduje siê s³yn±cy ³askami barokowy obraz, przedstawiaj±cy Za¶niêcie Naj¶wiêtszej Maryi Panny. Najbardziej jednak znanym o³tarzem Za¶niêcia Maryi jest o³tarz Wita Stwosza w Ko¶ciele Mariackim w Krakowie, genialne dzie³o i pomnik ¶redniowiecznego snycerstwa. Artysta ukaza³ Maryjê zasypiaj±c± w otoczeniu Aposto³ów, wniebowziêt± i ukoronowan±.
Odpowiedz do tematu Strona 4 z 9 Id¼ do strony Poprzednia    1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9    Nastêpna
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz nastêpny temat


 
Nie mo¿esz pisaæ nowych tematów
Nie mo¿esz odpowiadaæ w tematach
Nie mo¿esz zmieniaæ swoich postów
Nie mo¿esz usuwaæ swoich postów
Nie mo¿esz g³osowaæ w ankietach

Forum Gdañsk

  

osiedla Gdañska:

  2 Potoki 3 Kolory Albatross Towers Alfa Park Ambasador Angielska Grobla Apartamenty Nadmorskie Apartamenty Przy Pla¿y Arkoñska Astra Park Atrium Gdañskie Audiopolis Aura Gdañsk Avalon Awiator Bajkowy Park Baltic Center Barbakan Biskupia Górka B³êkitna Kaskada Braci Majewskich Brêtowska Brama Browar Gdañski Brzozowy Park Budowlani Casa Patrizia Castilla (Kowale) Centralpark Chabrowe Chmielna Park Cieszynka City Park Copernicus Cytrusowe Czterobloki Cztery K±ty Cztery Oceany Cztery Pory Roku D³uga Grobla Do Studzienki Dolina Dwóch Jezior Dolina Potêgowska Domy Przy Tanecznej Dwa Tarasy Dziedziniec Energooszczêdne Fregata Futura Apartamenty Galeon Gardenia Garnizon Habenda Hiszpañskie Hokejowa Horyzont Jab³oniowa (INPRO) Jab³oniowa (PB Kokoszki) Jab³oniowy Sad Jary Jasieñ Jasieñ Park Jaworzniaków Jednoro¿ca (Wroñski) Jelitkowo Jelitkowski Dwór Jezioro Jasieñ Jod³owy Park Kameralne Kamienica Francuska Kamienica Pod Wrzosem Kamienice Magellana Kamienice Nad Mot³aw± Kamienice Nad Strzy¿± Kamieniczki Akademickie Kartuska 26 Kazimierz Kie³pino Górne Klimaty Klukowo Kochanowskiego 39 Kolorowe Krokusowe Królewskie Wzgórze Kryszta³owe Kwarta³ Kamienic Laurowe Lawendowe Wzgórza Leszczynowe Lipce £ostowice Maciejka Maækowy Marina Primore Matemblewo Migowskie Tarasy Mila Baltica Mi³e Mi³e Wzgórze Morena Park Morenova Morenowe Wzgórze My¶liwska 17 My¶liwska Park My¶liwski Stok My¶liwskie Nad Jarem Nad Jeziorem Nad Wod± Nadmorski Dwór Neptun Park Nied¼wiednik Nova Oliva Nowa Letnica Nowa Osowa Nowator Nowe Osiedle Nowiec Nowy Horyzont Olimp (Kowale) Oliwa Park Optima Orle Gniazdo Orunia Górna Osowa II Osowa Wodnika Ostoja My¶liwska Pana Tadeusza Parkowe Wzgórze Piastów Piêciu Mostów Piotrkowska 27 Platinum Park Platynowa Pogodne Pohulanka PB Górski Polonica Po³udniowe Pomarañczowe Promienne Przeróbka Przy Srebrnej Ptasia Quattro Towers R.S.M. Budowlani Reduta ¯bik Rezydencja Marina Robyg Sarnia Dolina S³oneczna Dolina S³oneczna Morena S³oneczne S³oneczne Wzgórza S³oneczniki Smêgorzyno Srebrzysta Podkowa (Kowale) Stary Che³m Stylowe Szafarnia Szmaragdowe Wzgórze Szpora 7 ¦w. Wojciech ¦wierkowe ¦wiêtokrzyskie ¦wiêtokrzyskie (PB EKO) ¦wirskiego Trzy Dêby Trzy ¯agle Uje¶cisko Vivaldiego Wie¿a Leszka Bia³ego Wie¿ycka Wie¿ycka Folwark Wiktorii Wilanowska Willa Wajdeloty Wisz±ce Ogrody Wolne Miasto Wróbla Staw Wzgórze Elizy Wzgórze Focha Wzgórze Magellana Za S³oneczn± Bram± Zabornia Zabytkowa Wspó³czesna Zakoniczyn Zapiecek Zielona Dolina Zielone Zielony Stok Z³ota Karczma

dzielnice Gdañska:

  Anio³ki Brêtowo Brze¼no Che³m Jasieñ Kokoszki Krakowiec-Górki Zachodnie Letnica Matarnia M³yniska Nowy Port Oliwa Olszynka Orunia-¦w. Wojciech-Lipce Osowa Piecki-Migowo (Morena) Po³udnie Przymorze (Ma³e i Wielkie) Rudniki Siedlce Stogi z Przeróbk± Strzy¿a Suchanino ¦ródmie¶cie VII Dwór Wrzeszcz Wyspa Sobieszewska Wzgórze Mickiewicza Zaspa (M³yniec i Rozstaje) ¯abianka-Wejhera-Jelitkowo-Tysi±clecia

Forum Sopot

  

osiedla Sopotu:

  Aquarius Dolina Go³êbiewska Grunwaldzka 93a Osiedle Marii Ludwiki Osiedle Mickiewicza Polana ¦wiemirowska Przylesie Sopocka Rezydencja

dzielnice Sopotu:

  Brodwino Dolny Sopot Górny Sopot Kamienny Potok Karlikowo ¦wiemirowo

Forum Gdynia

  

osiedla Gdyni:

  Albatros Altoria Apartamenty Altus Apartamenty Centrum Apartamenty Conrada Apartamenty Gdynia 3000 Apartamenty Na Polanie Baltic Villa Batorego 7 Bernadowo Cadena Park Chrobrego Columbus Demptowo Dolina Cisów Fikakowo Fort Forest Gdyñskie Gorczycowa 3 Horyzonty Gdyni Jantarowe Kamienica Bosmañska Kamienica Moderna Kasztanowa Kêpa Red³owska Komandorskie Wzgórze Le¶ne £anowa I Marco Polo Mistral Morskie My¶liwskie Tarasy Nad Kêp± Nawigator Or³owska Bryza Parkowe Patio Ró¿y Pomorska 57 Red³owska Kaskada Red³owski Stok Rezydencja Sokó³ Rezydencja Tarasy Sea Towers Shiraz Park Sk³odowska 8 Sk³odowskiej Sojowa Sokó³ka Sokó³ka Zielenisz ¦niadeckich 4 Transatlantyk Uranowa Villa Spokojna Wiczlino Ogród Willa Nad Morzem Witawa Zacisze Le¶ne Zielona Dolina Zielone

dzielnice Gdyni:

  Babie Do³y Chwarzno - Wiczlino Chylonia Cisowa D±browa Dzia³ki Le¶ne Grabówek Kamienna Góra Karwiny Leszczynki Ma³y Kack Ob³u¿e Oksywie Or³owo Pogórze Pustki Cisowskie - Demptowo Red³owo ¦ródmie¶cie Wielki Kack Witomino (Radiostacja i Le¶niczówka) Wzgórze ¦w. Maksymiliana

W REGIONIE:
Bytów Chojnice Gdañsk Gdynia Hel Jastarnia Kartuzy K±ty Rybackie Kolbudy Koleczkowo Kosakowo Ko¶cierzyna Krynica Morska Kwidzyn Lêbork £eba £êgowo Malbork Mierzeszyn Pruszcz Gdañski Pszczó³ki Puck Reda Rotmanka Rumia S³upsk Sopot Starogard Gdañski Straszyn Tczew Ustka Wejherowo W³adys³awowo ¯ukowo

      FORUM GDAÑSK     FORUM SOPOT     FORUM GDYNIA     FORUM PRUSZCZ GDAÑSKI     FORUM STRASZYN

    FILMY Gdañsk/Sopot/Gdynia      TRÓJMIEJSKA GALERIA      Co warto zobaczyæ na ¶wiecie?

Portal www.MojeOsiedle.pl nie ponosi odpowiedzialno¶ci za tre¶æ wypowiedzi zamieszczanych przez u¿ytkowników serwisu. Osoby zamieszczaj±ce wypowiedzi naruszaj±ce prawo lub prawem chronione dobra osób trzecich mog± ponie¶æ z tego tytu³u odpowiedzialno¶æ karn± lub cywiln±.
Copyright © www.MojeOsiedle.pl 2001-2024   Forum Dyskusyjne MOJE OSIEDLE, DZIELNICA i MIASTO
Za³ó¿ forum  |   Kontakt  |   O nas  |   Regulamin   |  Reklama