Dołączył: Sob Maj 27, 2006 19:48 Posty: 7459 Skąd: Babie Doły
Wysłany: Pon Sie 29, 2011 10:20 Temat postu: Re: SIEMIROWICE cz. 13
Z tym kłamstwem to żartowałem.
Ci miłośnicy rzymskich legionów i inni występujący tam ludzie pochodzą z gminy Cewice i z powiatu lęborskiego.
Jest tam m.in. kierowca z gminy, nauczyciel z gimnazjum, właściciel zakładu stolarskiego czy też prezes pewnego Stowarzyszenia Historycznego.
Podsyłam jeszcze fotki okołofestynowe z Oskowa ...
Wysłany: Pon Sie 29, 2011 10:43 Temat postu: Re: SIEMIROWICE cz. 13
Na pierwszym zdjęciu to super maszyny motocykli najnowocześniejsze
Takie pojazdy gąsienicowe na drugim zdjęciu to chyba z lat 70-tych , albo współczesne nie wiem ale jak widać na tym zdjęciu nie tylko można było widzieć je na zewnątrz , ale i od środka
A te motory na trzecim zdjęciu to starego typu , są to motory z okresu II wojny światowej lub po niej - są z tą przyczepką do siedzenia drugiej osoby - czy dobrze odgadłem ?
To dobrze , że z różnych profesji brali udział ludzie w tym widowisku i to z Cewic i z Lęborka gdzie działają kółka historyczne
Dołączył: Sob Maj 27, 2006 19:48 Posty: 7459 Skąd: Babie Doły
Wysłany: Pon Sie 29, 2011 11:32 Temat postu: Re: SIEMIROWICE cz. 13
Na zakończenie coś opisowego ...
Cytat:
Turnieje rycerskie wykształciły się w ramach ewolucji kultury rycerskiej. Turnieje były formą zawodów i sprawdzania umiejętności rycerza. Polegały na prowadzeniu walki według ściśle określonych zasad, a rozgrywane były często na dworach królewskich i książęcych (choć np. we Włoszech popularne były głównie turnieje w mieście.
Historia turniejów.
--------------------
Tradycja średniowieczna za wynalazcę turniejów uznała Gotfryda z Preuily, który w latach 60. XI wieku miał zorganizować w północnej Francji pierwszą imprezę tego typu. Od momentu powstania turnieje najszybciej zyskały popularność we Francji, Flandrii, Niderlandach i Anglii. Nieco później, w pierwszej połowie XIII wieku dotarły do Niemiec. W Polsce propagatorami nowego zjawiska, podobnie jak innych sfer zachodniej kultury rycerskiej stali się Piastowie śląscy . Ich pierwszy turniej zorganizował w 1243 we Lwówku Śląskim Bolesław Rogatka, pierworodny syn Henryka Pobożnego. Spośród Piastów Śląskich powszechnie znany z zamiłowania do walki w szrankach był Henryk IV Probus, przedstawiony jako tryumfator w tzw. Kodeksie Manesse.
Istniało kilka przyczyn rosnącej popularności turniejów. Jako nadrzędne można wymienić agresję i zamiłowanie do walki. Inne przyczyny to kościelne zakazy walki w określone dni tygodnia (tzw. rozejm Boży-De treuga Dei) oraz zakazy walki w pewnych miejscach (tzw. pokój Boży, pax Dei).
Forma turniejów
--------------------
Istniało kilka rodzajów turniejów rycerskich. Pierwszym z nich było tzw. (bohurt). Brały w nim udział dwie drużyny, obszar ich działań stanowiły łąki, lasy, drogi, a nawet miasta. Od realnej wojny to widowisko odróżniało się tym, że starano się nie zabijać przeciwników. Głównym celem zmagających się rycerzy było pojmanie dla okupu jak największej liczby przeciwników. Obie drużyny miały "strefy ewakuacji", inaczej nazywane "bezpiecznymi polami", w których mogli się schronić ranni. W pierwszych turniejach rycerskich tego typu brało udział nawet do 300 walczących po jednej stronie.
Innym rodzajem turniejów był estor (tjost), polegający na walce dwóch konnych przy użyciu kopii, a po ich skruszeniu - na broń ręczną. Te pierwsze turnieje rycerskie obywały się bez publiczności i nie miały barwnej jarmarcznej oprawy, z czasem ulegały "ucywilizowaniu" i stawały się coraz bardziej skonwencjonalizowane. W XIII i XIV wieku turnieje stopniowo przekształcały się w kosztowne i szczegółowo planowane widowisko. Rosła liczba kostiumów i fantastycznych scenografii - niekiedy rycerze występowali w przebraniach Króla Artura i jego towarzyszy. Na widowni zaczęły pojawiać się damy, o których względy potykali się wojownicy. Ostrą broń zastępowały miecze bezpieczne, np. z wielorybiego fiszbinu. Wprowadzono też szranki czyli płotek oddzielający przeciwników. Dzięki turniejom rycerskim rosła też rola heroldów.
Turnieje a Kościół.
---------------------
Kościół stanowczo potępiał turnieje. Duchowni dowodzili, że wojownicy biorący udział w walkach na pokaz popełniają wszystkie siedem grzechów głównych. Rycerz, który zginął w turnieju nie mógł być pochowany na poświęconej ziemi i skazywany zostawał na wieczne potępienie. W sumie do początku XIV wieku Kościół wydał 9 zakazów generalnych z całą surowością potępiających praktyki turniejowe. Sytuację zmieniło postanowienie papieża Jana XXII, który w 1316 roku zniósł zakazy dotyczące turniejów.
Rycerze w turniejowych szrankach.
--------------------------------------------
Jedni z najbardziej znanych uczestników turniejów:
Polska:
Henryk IV Probus
Zawisza Czarny
Europa:
William Marshal
Jan Luksemburski
Edward I
Henryk II Walezjusz
Dołączył: Sob Maj 27, 2006 19:48 Posty: 7459 Skąd: Babie Doły
Wysłany: Pon Sie 29, 2011 22:16 Temat postu: Re: SIEMIROWICE cz. 13
Z mojej strony, kończę ten rycerski fragment ...
Cytat:
Kazimierz Przerwa-Tetmajer"'(Ballada romantyczna).""
-----------------------------------------------------------------------
Jedzie, jedzie rycerz z dali,
Młody rycerz w lśniącej stali,
A po hełmie laur mu pnie się,
Dank i chwałę z pola niesie.
Jedzie, pyta: co się dzieje?
W domu niebył czas niemały
Rozpoczęły się turnieje,
Męże idą szukać chwały.
Wstali starsi, młodsi wstają,
W szranki idą całą zgrają,
Idą w szranki z piersią wrzącą,
Laury twoje sen im mącą.
Idą w szranki całą zgrają,
Laury twoje sen im mącą,
Ciebie tylko tam czekają,
Hej rycerzu z zbroją lśniącą.
Jedzie, jedzie rycerz z dali,
Młody rycerz w lśniącej stali;
Czerpiąc siłę z krwi i bolu,
Dank i chwałę zdobył w polu.
Jedzie, wieje z hełmu kitą,
Orle skrzydła świecą w godle,
Chrzęści zbroja, grzmi kopyto,
Lecz się rycerz chwieje w siodle.
Stanął, szepce: Przyjacielu,
Zawodników widzę wielu,
Niby z sobą walczą kopią,
Ale we mnie oczy topią.
Ze mną, ze mną to na próbę
Wyjechali tam do słupa
I te drzewce wzięli grube
A ja wiozę w sobie trupa.
Upiór patrzy w moje oczy,
šwiat mi cały kirem mroczy,
Zimne ręce na mnie wkłada,
Wyje za mną: biada! biada!
Co mi moc ma, chwała warta,
Cóż, choć imię niesie grozę
Na ramionach moich czarta,
W ciele mojem trupa wiozę.
Lecz na Boga! Zanim runę,
Jeszcze skrzeszę mieczem łunę,
Jeszcze laury zerwę świeże
Choćby na grób!... W bój, rycerze!...
Wysłany: Wto Sie 30, 2011 6:56 Temat postu: Re: SIEMIROWICE cz. 13
Dobre te informacje na temat turniejów rycerskich tylko chcę dodać , ze częste turnieje były też na dworze Henryka VIII
Wiele spraw nie wiedziałem dopiero po przeczytaniu tego artykułu .
A ten wiersz Tetmajera to piękny
Możesz pisać nowe tematy Możesz odpowiadać w tematach Możesz zmieniać swoje posty Możesz usuwać swoje posty Możesz głosować w ankietach
Portal www.MojeOsiedle.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść wypowiedzi
zamieszczanych przez użytkowników serwisu. Osoby zamieszczające wypowiedzi naruszające prawo
lub prawem chronione dobra osób trzecich mogą ponieść z tego tytułu odpowiedzialność karną
lub cywilną.