SIEMIROWICE cz. 11

[Mariusz1962]

[Mariusz1962]

A ja Darkowi dziękuję ze me zdjęcia się podobaly.
Dziękuje również Maryli za pomoc w postaci skanowaniu tych zdjęć

[Mariusz1962]

Tak jak pisałem wyżej na tej str ,
że mam dla Hani niespodziankę.
Haniu rozpoznajesz ten dom , a widzisz swój dawny balkon Waszego mieszkania- to dla Ciebie ?
Będą jeszcze zdjęcia z naszymi oknami i balkonami specjalnie byłem w Siemirowicach i zrobiłem to dla potomnych

[Mariusz1962]

Jak pisałem wczoraj miałem być z Kopiją na wycieczce po okolicach Siemirowic.
Pokazę Wam zdjęcia pomnika i słupka granicznego na Bukowinie nie daleko Siemirowic koło Skrzeszewa , gdzie była granica z przed 1945 r między III Rzeszą , a II Rzeczpospolitą
Ten pomnik był nie dawno odsłonięty i jest poświęcony polskiemu celnikowi , który z rąk Hitlerowców zginął we wrześniu 1939 r

[Mariusz1962]

Ciekawy jest ten znak na bocznej części cokołu tego pomnika - zdjęcie trzecie, a pozostałe to wspólczesne repliki tych słupków granicznych

[MariaS]

Pod tym likiem zajdziecie trochę informacji nt. śmierci Leona Wenty:
http://www.forum.eksploracja.pl/viewtopic.php?f=7&t=11989&st=0&sk=t&sd=a&hilit=Wenta

[kapija]

Wycieczki, wczasy, wypoczynek.
Siemirowiczanie brali aktywny udział we wszystkich tego typu przedsięwzięciach ...

[kapija]

Postaram się wątek szkolny zakończyć podczas trwania nauki. Później są wakacje ... więc dzieciaki i młodzież niech odpoczywają .

[Mariusz1962]

Tak były organizowane wycieczki i nie tylko - rodziny żołnierzy zawodowych i sami oni korzystali z wczasów wypoczynkowych w ośrodkach WDW w całym kraju. Na zdjęciu pierwszym p Baranowski w słonecznych okularach na pewno jest na takich wczasach lub na wycieczce .
Wiem i pamiętam , że i moi rodzice korzystali z takich przyjemnosci. Pamiętam wspólne wczasy w Sudetach w Szklarskiej Porębie , lub w Ryni nad Zalewem Żegrzynskim pod Warszawą cudnie tam było, również pamiętam wczasy w Jaworznie koło Szczecina.
A na wycieczki organizowane przez wojsko to mama moja jeżdziła .
Natomiast na drugim zdjęciu szkolnym rozpoznaję tylko p I Sarnowską.
Za moich czasów była ona kierowniczką świetlicy szkolnej , gdzie można było czymś się zając czy odrobić lekcje . I w świetlicy można było zjesc obiad
Natomiast na trzecim zdjęciu nie rozpoznaje nikogo

[Mariusz1962]

Drodzy Siemirowiczanie rozpoczynam dla mnie dosć ważny temat z dziejów Siemirowic i okolic tuż po wyzwoleniu tych ziem czyli po marcu 1945 r lub po zakonczeniu najkrwawszej dziejach świata wojny z hitlerowskimi Niemcami czyli po 9 maja 1945r.
Dosc długo się do tego tematu przygotowywałem , nie chciałem , aby ten temat pokazać ot tak na sucho .
Byłem w muzeum lęborskim o prócz tego sam mych znajomych z Siemirowic prosiłem o pewne wspomnienia z tego okresu . Tak otrzymałem je , ale po kolei . Ten temat nie był tak łatwy , gdy chodzi o te wspomnienia bo z tego okresu już wiele osób nie żyje . Będą to wspomnienia dzieci i wnuków tychże ludzi.
Jako fundament do tych wspomnien pokazę Wam artykuł na temat gminy Cewice , gdzie Siemirowice należą zdobyty w bibliotece w muzeum lęborskim - myślę ze dosc ciekawy

[Mariusz1962]

A teraz bez pozwolenia nie podaję nazwisk i imion tych osób wspominających , będzie to połączone w pewną całośc , myślę ze dosć ciekawe .
Będą to wspomnienia osób przybyłych do Siemirowic po r 1945 po wypędzeniu z nich ludnosci niemieckiej zamieszkałej do roku 1945 nie tylko z pobliskich kaszub ale i z głębi Polski.
Czyli osadnicy , którzy przybyli na tak zwane ziemie odzyskane - o to te wspomnienia
Pierwsze wspomnienie to jest wnuczki jednej rodziny przybyłej jako pierwszej tuz po wyzwoleniu czyli w r 1945 do Siemirowic.
.....I tak do Siemirowic sprowadzili się całą rodziną zaraz po wojnie w 1945 r. Dziadek dostał przydział na dom , który był zamieszkały do wyzwolenia przez rodowitych Niemców..... oni dostali nakaz opuszczenia w trybie natychmiastowym domostw we wsi Simirowice i transportem zostali przywiezieni w głąb Niemiec.
Natomiast zabici , ktorzy polegli , a znajdowali się w tym domu i w innych domostwach to byli rodowici Niemcy. Zostali oni zastrzeleni najprawdopodobniej przez Rosjan, którzy tamtędy przechodzili tzw front wyzwolenia.
Dziadek po dokonaniu lustacji brał udział w grzebaniu tych zwłok owych ludzi po czym sprowadził sie do pustego domu.
Dom dziadka stoi do dziś przy głównej ulicy w samym rogu przy zakręcie do Siemirowic - Przeryte. Obecnie ten dom został sprzedany i zamieszkują go obcy wlaściciele.
Następne wspomnienie to córki ludzi przybyłych do Siemirowic po r 1946, a więc-
Dom, który obecnie stoi przy krzyżu po stronie gminnego sklepu w Siemirowicach zaraz po wyzwoleniu tych ziem z pod okupacji hitlerowskiej po wypędzeniu ze wsi Niemców zamieszkiwali Polacy , ale pózniejsi drudzy właściciele ten dom doprowadzili do jakiego kolwieg porządku i stanu zamieszkania.
Stwierdzono ze za czasów gdy Siemirowice leżały w granicach Niemiec w tym zabudowaniu istniała stadnina koni. Co było dowodem opuszczona , zrujnowana stajnia gdzie ten budynek istnieje do dnia dzisiejszego, po betonowych korytach i czterech rzędów betonowych słupów do przywiązywania koni.
Naj prawdopodobniej w zabudowaniach tej stadniny istniał drugi dom na przeciwko domu przy obecnej ulicy , który został wysadzony w powietrze podczas wyzwolenczych działań wojennych.
Trzecie wspomnienie to wnuka byłych osadników na tak zwane ziemie odzyskane przybyłych z lubelszczyzny.
Jak już wyzej pisałem domostwa wsi siemirowickiej po r 1945 były opuszczone i zdewastowane.
Dom trzeciej osoby był tak zniszczony, ze musiał być od razu przebudowany bo nie nadawał się w cale do zamieszkania bo nawet dach się sypał , a materiału musiało starczyć na to co było.
Aby w tym domu po przebudowie było możnośc zamieszkac, tak jak wszyscy osadnicy , którzy mieli domy do całkoiwitej odbudowy lub całkowitego remontu musieli zamieszkac tak brzydko powiem na kupie w jednym ocalałych budynków - sąsiedztwo starej szkoły i obecnej 1000-latki.
Jak ta osoba wspomina , ze jego dziadkowie mysleli , ze przywieziono ich na jakiś czas i zaraz będą mogli powrócic w swoje strony rzecz stała się inna bo mieszkali tam , az do konca swego , żywota- gdzie pozostawili swój dobytek.
Jak wspominali jego dziadkowie - musieli się spakować w jedną noc gdzie wagonem bydlęcym z Lubelszczyzny wyruszyli na ziemie odzyskane czyli do Siemirowic.
Podobny opis do wspomnien mej mamy gdy moi dziadkowie dnia 1 czerwca 1944 repatriowali się ze Lwowa , gdy Lwów byl pod okupacją jeszcze niemiecką za nim wkroczyli do Lwowa Sowieci .
Ale to taki odnośnik był z mej strony.
Jego babcia gdy żyła zawsze jemu wspominała z wielkim bulem i rozterką -jaka była wielka tam rzeka , jaki dom i wspaniały kosciół.
To tyle z mej strony jeśli ktos chce przylączyć się do tego tematu do serdecznie zapraszam , a moze ktos ma zdjęcia z tego okresu

[Mariusz1962]

Po tych temacie pozwólcie , ze jeszcze zamieszczę kilka fotek z wyprawy do Siemirowic z Kopiją - dosc dużo dzis podałem rzeczy na tym forum myślę ze to na dziś wystarczy
Czy ktoś lubił się bawic na tarasie z tyłu klubu ja bardzo

[Mariusz1962]

Tak dziś wyglada mostek na starej drodze do Siemirowic idąc z tyłu klubu nad rzeką Bukowiną

[Mariusz1962]

A to są olchy siemirowickie nad Bukowiną - stan obecny

[Mariusz1962]

Jeszcze dla Hani i Kopiji mam na fotce te ławki o których wspominali na tym forum czy to te ławki -ja takich nie pamiętam.
Czy to nie ławki z przedwojennej szkoły i zaraz po wyzwoleniu gdzie były używane do połowy , albo na początku lat 60-tych w nie których szkołach